publicerad: 2015
koja
1koja
[kåj`a]
substantiv
~n kojor • liten stuga, hydda
Singular | |
---|---|
en koja | obestämd form |
en kojas | obestämd form genitiv |
kojan | bestämd form |
kojans | bestämd form genitiv |
Plural | |
kojor | obestämd form |
kojors | obestämd form genitiv |
kojorna | bestämd form |
kojornas | bestämd form genitiv |
2koja
[kåj`a]
verb
~de ~t • ⟨särsk. sjö., vard.⟩ gå till sängs
Finita former | |
---|---|
kojar | presens aktiv |
kojas | presens passiv |
kojade | preteritum aktiv |
kojades | preteritum passiv |
koja | imperativ aktiv |
Infinita former | |
att koja | infinitiv aktiv |
att kojas | infinitiv passiv |
har/hade kojat | supinum aktiv |
har/hade kojats | supinum passiv |
Presens particip | |
kojande |