publicerad: 2015
kontroll
kont·roll
[‑rål´]
substantiv
~en ~er • det att kontrollera ngt; plats där ngt kontrolleras; till kontrollera 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en kontroll | obestämd form |
| en kontrolls | obestämd form genitiv |
| kontrollen | bestämd form |
| kontrollens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kontroller | obestämd form |
| kontrollers | obestämd form genitiv |
| kontrollerna | bestämd form |
| kontrollernas | bestämd form genitiv |


