publicerad: 2015
konvaljbukett
kon·valj|buk·ett
hellre än kon·valje|buk·ett
substantiv
~en ~er konvalj bukett
| Singular | |
|---|---|
| en konvaljbukett (en konvaljebukett) | obestämd form |
| en konvaljbuketts (en konvaljebuketts) | obestämd form genitiv |
| konvaljbuketten (konvaljebuketten) | bestämd form |
| konvaljbukettens (konvaljebukettens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konvaljbuketter (konvaljebuketter) | obestämd form |
| konvaljbuketters (konvaljebuketters) | obestämd form genitiv |
| konvaljbuketterna (konvaljebuketterna) | bestämd form |
| konvaljbuketternas (konvaljebuketternas) | bestämd form genitiv |


