publicerad: 2015
kröning
krön·ing
substantiv
~en ~ar kröna
| Singular | |
|---|---|
| en kröning | obestämd form |
| en krönings | obestämd form genitiv |
| kröningen | bestämd form |
| kröningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kröningar | obestämd form |
| kröningars | obestämd form genitiv |
| kröningarna | bestämd form |
| kröningarnas | bestämd form genitiv |


