publicerad: 2015
kralla
kralla
verb
~de ~t • ⟨prov.⟩ krypa, kravla; gå sakta, knalla
| Finita former | |
|---|---|
| krallar | presens aktiv |
| krallade | preteritum aktiv |
| kralla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kralla | infinitiv aktiv |
| har/hade krallat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| krallande | |


