publicerad: 2015
kramp
kramp
substantiv
~en ~er • häftig muskelsammandragning – Alla sammansättn. med kramp- hör till kramp.
| Singular | |
|---|---|
| en kramp | obestämd form |
| en kramps | obestämd form genitiv |
| krampen | bestämd form |
| krampens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kramper | obestämd form |
| krampers | obestämd form genitiv |
| kramperna | bestämd form |
| krampernas | bestämd form genitiv |


