publicerad: 2015
kranium
krani·um
[kra´ni‑]
substantiv
kraniet kranier • huvudskål, skalle – I sammansättn. kranie-.
| Singular | |
|---|---|
| ett kranium | obestämd form |
| ett kraniums | obestämd form genitiv |
| kraniet | bestämd form |
| kraniets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kranier | obestämd form |
| kraniers | obestämd form genitiv |
| kranierna | bestämd form |
| kraniernas | bestämd form genitiv |


