publicerad: 2015
krigsbrott
krigs|brott
substantiv
~et; pl. ~ krig brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett krigsbrott | obestämd form |
| ett krigsbrotts | obestämd form genitiv |
| krigsbrottet | bestämd form |
| krigsbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krigsbrott | obestämd form |
| krigsbrotts | obestämd form genitiv |
| krigsbrotten | bestämd form |
| krigsbrottens | bestämd form genitiv |


