publicerad: 2015
kullkörning
kull|kör·ning
substantiv
~en ~ar 3kull 1körning
| Singular | |
|---|---|
| en kullkörning | obestämd form |
| en kullkörnings | obestämd form genitiv |
| kullkörningen | bestämd form |
| kullkörningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kullkörningar | obestämd form |
| kullkörningars | obestämd form genitiv |
| kullkörningarna | bestämd form |
| kullkörningarnas | bestämd form genitiv |


