publicerad: 2015
kvällning
kväll·ning
substantiv
~en ~ar • kväll: i kvällningen
| Singular | |
|---|---|
| en kvällning | obestämd form |
| en kvällnings | obestämd form genitiv |
| kvällningen | bestämd form |
| kvällningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvällningar | obestämd form |
| kvällningars | obestämd form genitiv |
| kvällningarna | bestämd form |
| kvällningarnas | bestämd form genitiv |


