publicerad: 2015
kvinnoaffär
kvinno|af·fär
substantiv
~en ~er • mest i pl.; tillfällig erotisk relation med kvinna
| Singular | |
|---|---|
| en kvinnoaffär | obestämd form |
| en kvinnoaffärs | obestämd form genitiv |
| kvinnoaffären | bestämd form |
| kvinnoaffärens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kvinnoaffärer | obestämd form |
| kvinnoaffärers | obestämd form genitiv |
| kvinnoaffärerna | bestämd form |
| kvinnoaffärernas | bestämd form genitiv |


