publicerad: 2015
manschettbrottsling
mansch·ett|brotts·ling
substantiv
~en ~ar manschett 1 brottsling
| Singular | |
|---|---|
| en manschettbrottsling | obestämd form |
| en manschettbrottslings | obestämd form genitiv |
| manschettbrottslingen | bestämd form |
| manschettbrottslingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| manschettbrottslingar | obestämd form |
| manschettbrottslingars | obestämd form genitiv |
| manschettbrottslingarna | bestämd form |
| manschettbrottslingarnas | bestämd form genitiv |


