publicerad: 2015
marskalk
mar·skalk
[ma(r)∫al´k el. ma∫`alk]
substantiv
~en ~ar 1 en mycket hög officer i vissa länder (inte Sverige): fältmarskalk2 funktionär vid vissa festligheter: bröllopsmarskalk
| Singular | |
|---|---|
| en marskalk | obestämd form |
| en marskalks | obestämd form genitiv |
| marskalken | bestämd form |
| marskalkens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marskalkar | obestämd form |
| marskalkars | obestämd form genitiv |
| marskalkarna | bestämd form |
| marskalkarnas | bestämd form genitiv |


