publicerad: 2015
materia
materia
[mate´ria]
substantiv
materien el. materian; pl. materier • ämne, innehåll
| Singular | |
|---|---|
| en materia | obestämd form |
| en materias | obestämd form genitiv |
| materien (materian) | bestämd form |
| materiens (materians) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| materier | obestämd form |
| materiers | obestämd form genitiv |
| materierna | bestämd form |
| materiernas | bestämd form genitiv |


