publicerad: 2015
morfinspruta
morf·in|spruta
substantiv
~n ‑sprutor • till 2spruta 2 morfin
| Singular | |
|---|---|
| en morfinspruta | obestämd form |
| en morfinsprutas | obestämd form genitiv |
| morfinsprutan | bestämd form |
| morfinsprutans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| morfinsprutor | obestämd form |
| morfinsprutors | obestämd form genitiv |
| morfinsprutorna | bestämd form |
| morfinsprutornas | bestämd form genitiv |


