publicerad: 2015
motsätta
mot|sätta
verb
‑satte, ‑satt, pres. ‑sätter • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| motsätter | presens aktiv |
| motsatte | preteritum aktiv |
| motsätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att motsätta | infinitiv aktiv |
| har/hade motsatt | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| motsättande | |
motsätta sig
• vara avvisande till: motsätta sig el. sätta sig emot ngn/ngtOrdform(er) motsätta sig


