publicerad: 2015
naturvårdare
nat·ur|vård·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑vårdarna naturvård
| Singular | |
|---|---|
| en naturvårdare | obestämd form |
| en naturvårdares | obestämd form genitiv |
| naturvårdaren | bestämd form |
| naturvårdarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| naturvårdare | obestämd form |
| naturvårdares | obestämd form genitiv |
| naturvårdarna | bestämd form |
| naturvårdarnas | bestämd form genitiv |


