publicerad: 2015
omruskning
om|rusk·ning
substantiv
~en ~ar 3ruska (om)
| Singular | |
|---|---|
| en omruskning | obestämd form |
| en omrusknings | obestämd form genitiv |
| omruskningen | bestämd form |
| omruskningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omruskningar | obestämd form |
| omruskningars | obestämd form genitiv |
| omruskningarna | bestämd form |
| omruskningarnas | bestämd form genitiv |


