publicerad: 2015
omstörtning
om|stört·ning
substantiv
~en ~ar omstörta
| Singular | |
|---|---|
| en omstörtning | obestämd form |
| en omstörtnings | obestämd form genitiv |
| omstörtningen | bestämd form |
| omstörtningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omstörtningar | obestämd form |
| omstörtningars | obestämd form genitiv |
| omstörtningarna | bestämd form |
| omstörtningarnas | bestämd form genitiv |


