publicerad: 2015
panering
pan·er·ing
substantiv
~en ~ar panera
| Singular | |
|---|---|
| en panering | obestämd form |
| en panerings | obestämd form genitiv |
| paneringen | bestämd form |
| paneringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| paneringar | obestämd form |
| paneringars | obestämd form genitiv |
| paneringarna | bestämd form |
| paneringarnas | bestämd form genitiv |


