publicerad: 2015
parklandskap
park|land·skap
substantiv
~et; pl. ~ park 1 landskap 1
| Singular | |
|---|---|
| ett parklandskap | obestämd form |
| ett parklandskaps | obestämd form genitiv |
| parklandskapet | bestämd form |
| parklandskapets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| parklandskap | obestämd form |
| parklandskaps | obestämd form genitiv |
| parklandskapen | bestämd form |
| parklandskapens | bestämd form genitiv |


