publicerad: 2015
plattityd
platt·it·yd
[‑y´d]
substantiv
~en ~er • platthet, banalitet
| Singular | |
|---|---|
| en plattityd | obestämd form |
| en plattityds | obestämd form genitiv |
| plattityden | bestämd form |
| plattitydens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| plattityder | obestämd form |
| plattityders | obestämd form genitiv |
| plattityderna | bestämd form |
| plattitydernas | bestämd form genitiv |


