publicerad: 2015
plattläggning
platt|lägg·ning
substantiv
~en ~ar • till 1platta 1 läggning 1
| Singular | |
|---|---|
| en plattläggning | obestämd form |
| en plattläggnings | obestämd form genitiv |
| plattläggningen | bestämd form |
| plattläggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| plattläggningar | obestämd form |
| plattläggningars | obestämd form genitiv |
| plattläggningarna | bestämd form |
| plattläggningarnas | bestämd form genitiv |


