publicerad: 2015
ränteutgift
ränte|ut·gift
substantiv
~en ~er • mest i pl. 1ränta 1 utgift
| Singular | |
|---|---|
| en ränteutgift | obestämd form |
| en ränteutgifts | obestämd form genitiv |
| ränteutgiften | bestämd form |
| ränteutgiftens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ränteutgifter | obestämd form |
| ränteutgifters | obestämd form genitiv |
| ränteutgifterna | bestämd form |
| ränteutgifternas | bestämd form genitiv |


