publicerad: 2015
rättshandling
rätts|handl·ing
substantiv
~en ~ar • till 3rätt 1 och handling 2
| Singular | |
|---|---|
| en rättshandling | obestämd form |
| en rättshandlings | obestämd form genitiv |
| rättshandlingen | bestämd form |
| rättshandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättshandlingar | obestämd form |
| rättshandlingars | obestämd form genitiv |
| rättshandlingarna | bestämd form |
| rättshandlingarnas | bestämd form genitiv |


