publicerad: 2015
rättsinnighet
rätt|sinn·ig·het
substantiv
~en rättsinnig
| Singular | |
|---|---|
| en rättsinnighet | obestämd form |
| en rättsinnighets | obestämd form genitiv |
| rättsinnigheten | bestämd form |
| rättsinnighetens | bestämd form genitiv |


