publicerad: 2015
rödgardist
röd|gard·ist
substantiv
~en ~er • särsk. i Kina under kulturrevolutionen; till röd 2
| Singular | |
|---|---|
| en rödgardist | obestämd form |
| en rödgardists | obestämd form genitiv |
| rödgardisten | bestämd form |
| rödgardistens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rödgardister | obestämd form |
| rödgardisters | obestämd form genitiv |
| rödgardisterna | bestämd form |
| rödgardisternas | bestämd form genitiv |


