publicerad: 2015
röntgning
röntg·ning
substantiv
~en ~ar röntga
| Singular | |
|---|---|
| en röntgning | obestämd form |
| en röntgnings | obestämd form genitiv |
| röntgningen | bestämd form |
| röntgningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| röntgningar | obestämd form |
| röntgningars | obestämd form genitiv |
| röntgningarna | bestämd form |
| röntgningarnas | bestämd form genitiv |


