publicerad: 2015
realiakunskap
re·al·ia|kun·skap
substantiv
~en ~er realia kunskap
| Singular | |
|---|---|
| en realiakunskap | obestämd form |
| en realiakunskaps | obestämd form genitiv |
| realiakunskapen | bestämd form |
| realiakunskapens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| realiakunskaper | obestämd form |
| realiakunskapers | obestämd form genitiv |
| realiakunskaperna | bestämd form |
| realiakunskapernas | bestämd form genitiv |


