publicerad: 2015
rekapitulation
re·kap·itul·at·ion
substantiv
~en ~er • till rekapitulera
| Singular | |
|---|---|
| en rekapitulation | obestämd form |
| en rekapitulations | obestämd form genitiv |
| rekapitulationen | bestämd form |
| rekapitulationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rekapitulationer | obestämd form |
| rekapitulationers | obestämd form genitiv |
| rekapitulationerna | bestämd form |
| rekapitulationernas | bestämd form genitiv |


