publicerad: 2015
ringverk
ring|verk
substantiv
~et; pl. ~ • för tillverkning av (stål)ringar; till verk 2
| Singular | |
|---|---|
| ett ringverk | obestämd form |
| ett ringverks | obestämd form genitiv |
| ringverket | bestämd form |
| ringverkets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ringverk | obestämd form |
| ringverks | obestämd form genitiv |
| ringverken | bestämd form |
| ringverkens | bestämd form genitiv |


