publicerad: 2015
sammanfläta
samm·an|fläta
verb
~de ~t • sammanfläta el. vanl. fläta samman ngra
| Finita former | |
|---|---|
| sammanflätar | presens aktiv |
| sammanflätas | presens passiv |
| sammanflätade | preteritum aktiv |
| sammanflätades | preteritum passiv |
| sammanfläta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att sammanfläta | infinitiv aktiv |
| att sammanflätas | infinitiv passiv |
| har/hade sammanflätat | supinum aktiv |
| har/hade sammanflätats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| sammanflätande | |
| Perfekt particip | |
| en sammanflätad + substantiv | |
| ett sammanflätat + substantiv | |
| den/det/de sammanflätade + substantiv | |


