publicerad: 2015
satisfiera
satis·fi·era
verb
~de ~t • utgöra lösning till en ekvation
| Finita former | |
|---|---|
| satisfierar | presens aktiv |
| satisfieras | presens passiv |
| satisfierade | preteritum aktiv |
| satisfierades | preteritum passiv |
| satisfiera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att satisfiera | infinitiv aktiv |
| att satisfieras | infinitiv passiv |
| har/hade satisfierat | supinum aktiv |
| har/hade satisfierats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| satisfierande | |
| Perfekt particip | |
| en satisfierad + substantiv | |
| ett satisfierat + substantiv | |
| den/det/de satisfierade + substantiv | |


