publicerad: 2015
satkäring
sat|kär·ing
el. sat|kärr·ing
substantiv
~en ~ar • satmara
| Singular | |
|---|---|
| en satkäring (en satkärring) | obestämd form |
| en satkärings (en satkärrings) | obestämd form genitiv |
| satkäringen (satkärringen) | bestämd form |
| satkäringens (satkärringens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| satkäringar (satkärringar) | obestämd form |
| satkäringars (satkärringars) | obestämd form genitiv |
| satkäringarna (satkärringarna) | bestämd form |
| satkäringarnas (satkärringarnas) | bestämd form genitiv |


