publicerad: 2015
schnauzer
schnauzer
[∫nau´tser ljust sj‑ljud]
substantiv
~n schnauzrar • en hund
| Singular | |
|---|---|
| en schnauzer | obestämd form |
| en schnauzers | obestämd form genitiv |
| schnauzern | bestämd form |
| schnauzerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| schnauzrar | obestämd form |
| schnauzrars | obestämd form genitiv |
| schnauzrarna | bestämd form |
| schnauzrarnas | bestämd form genitiv |


