publicerad: 2015
sigillbevarare
sig·ill|be·var·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑bevararna • i äldre tid: en ämbetsman som hade vårdnaden om en stats el. regents sigill
| Singular | |
|---|---|
| en sigillbevarare | obestämd form |
| en sigillbevarares | obestämd form genitiv |
| sigillbevararen | bestämd form |
| sigillbevararens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sigillbevarare | obestämd form |
| sigillbevarares | obestämd form genitiv |
| sigillbevararna | bestämd form |
| sigillbevararnas | bestämd form genitiv |


