publicerad: 2015
skäktning
skäkt·ning
substantiv
~en • till 2skäkta 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en skäktning | obestämd form |
| en skäktnings | obestämd form genitiv |
| skäktningen | bestämd form |
| skäktningens | bestämd form genitiv |


