publicerad: 2015
skadskjutning
skad|skjut·ning
el. skade|skjut·ning
substantiv
~en ~ar skadskjuta
| Singular | |
|---|---|
| en skadskjutning (en skadeskjutning) | obestämd form |
| en skadskjutnings (en skadeskjutnings) | obestämd form genitiv |
| skadskjutningen (skadeskjutningen) | bestämd form |
| skadskjutningens (skadeskjutningens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skadskjutningar (skadeskjutningar) | obestämd form |
| skadskjutningars (skadeskjutningars) | obestämd form genitiv |
| skadskjutningarna (skadeskjutningarna) | bestämd form |
| skadskjutningarnas (skadeskjutningarnas) | bestämd form genitiv |


