publicerad: 2015
skrattanfall
skratt|an·fall
substantiv
~et; pl. ~ • till anfall 2 skratt
| Singular | |
|---|---|
| ett skrattanfall | obestämd form |
| ett skrattanfalls | obestämd form genitiv |
| skrattanfallet | bestämd form |
| skrattanfallets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skrattanfall | obestämd form |
| skrattanfalls | obestämd form genitiv |
| skrattanfallen | bestämd form |
| skrattanfallens | bestämd form genitiv |


