publicerad: 2015
slutare
slut·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. slutarna • t.ex. i kamera; till 3sluta 1
| Singular | |
|---|---|
| en slutare | obestämd form |
| en slutares | obestämd form genitiv |
| slutaren | bestämd form |
| slutarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| slutare | obestämd form |
| slutares | obestämd form genitiv |
| slutarna | bestämd form |
| slutarnas | bestämd form genitiv |


