publicerad: 2015
slutrunda
slut|runda
substantiv
~n ‑rundor • i tävlingslopp; äv. i förhandlingar
| Singular | |
|---|---|
| en slutrunda | obestämd form |
| en slutrundas | obestämd form genitiv |
| slutrundan | bestämd form |
| slutrundans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| slutrundor | obestämd form |
| slutrundors | obestämd form genitiv |
| slutrundorna | bestämd form |
| slutrundornas | bestämd form genitiv |


