publicerad: 2015
splinta
splinta
verb
~de ~t • klyva, splittra; spänta
| Finita former | |
|---|---|
| splintar | presens aktiv |
| splintas | presens passiv |
| splintade | preteritum aktiv |
| splintades | preteritum passiv |
| splinta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att splinta | infinitiv aktiv |
| att splintas | infinitiv passiv |
| har/hade splintat | supinum aktiv |
| har/hade splintats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| splintande | |
| Perfekt particip | |
| en splintad + substantiv | |
| ett splintat + substantiv | |
| den/det/de splintade + substantiv | |


