publicerad: 2015
spontning
spont·ning
hellre än spånt·ning
substantiv
~en sponta
| Singular | |
|---|---|
| en spontning (en spåntning) | obestämd form |
| en spontnings (en spåntnings) | obestämd form genitiv |
| spontningen (spåntningen) | bestämd form |
| spontningens (spåntningens) | bestämd form genitiv |


