publicerad: 2015
sprutning
sprut·ning
substantiv
~en ~ar 1spruta
| Singular | |
|---|---|
| en sprutning | obestämd form |
| en sprutnings | obestämd form genitiv |
| sprutningen | bestämd form |
| sprutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sprutningar | obestämd form |
| sprutningars | obestämd form genitiv |
| sprutningarna | bestämd form |
| sprutningarnas | bestämd form genitiv |


