publicerad: 2015
stigort
stig|ort
substantiv
~en ~er • i gruva; till ort 2
| Singular | |
|---|---|
| en stigort | obestämd form |
| en stigorts | obestämd form genitiv |
| stigorten | bestämd form |
| stigortens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stigorter | obestämd form |
| stigorters | obestämd form genitiv |
| stigorterna | bestämd form |
| stigorternas | bestämd form genitiv |


