publicerad: 2015
stila
stila
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ visa hur stilig man är t.ex. i vackra kläder, stajla
| Finita former | |
|---|---|
| stilar | presens aktiv |
| stilas | presens passiv |
| stilade | preteritum aktiv |
| stilades | preteritum passiv |
| stila | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att stila | infinitiv aktiv |
| att stilas | infinitiv passiv |
| har/hade stilat | supinum aktiv |
| har/hade stilats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| stilande | |
stila sig
• stilaOrdform(er) stila sig


