publicerad: 2015
stipulera
stipul·era
verb
~de ~t • bestämma; jfr stipulation
| Finita former | |
|---|---|
| stipulerar | presens aktiv |
| stipuleras | presens passiv |
| stipulerade | preteritum aktiv |
| stipulerades | preteritum passiv |
| stipulera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att stipulera | infinitiv aktiv |
| att stipuleras | infinitiv passiv |
| har/hade stipulerat | supinum aktiv |
| har/hade stipulerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| stipulerande | |
| Perfekt particip | |
| en stipulerad + substantiv | |
| ett stipulerat + substantiv | |
| den/det/de stipulerade + substantiv | |


