SAOL
Svenska Akademiens ordlista
publicerad: 2015  
stopplikt
stopplikt uppdelas stopp|­plikt substantiv ~en ~er i trafiken
Singular
en stoppliktobestämd form
en stoppliktsobestämd form genitiv
stoppliktenbestämd form
stoppliktensbestämd form genitiv
Plural
stopplikterobestämd form
stoppliktersobestämd form genitiv
stopplikternabestämd form
stopplikternasbestämd form genitiv