publicerad: 2015
supertungviktare
super|tung·vikt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑tungviktarna supertungvikt
| Singular | |
|---|---|
| en supertungviktare | obestämd form |
| en supertungviktares | obestämd form genitiv |
| supertungviktaren | bestämd form |
| supertungviktarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| supertungviktare | obestämd form |
| supertungviktares | obestämd form genitiv |
| supertungviktarna | bestämd form |
| supertungviktarnas | bestämd form genitiv |


