publicerad: 2015
supination
sup·in·at·ion
substantiv
~en ~er • till supinera
| Singular | |
|---|---|
| en supination | obestämd form |
| en supinations | obestämd form genitiv |
| supinationen | bestämd form |
| supinationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| supinationer | obestämd form |
| supinationers | obestämd form genitiv |
| supinationerna | bestämd form |
| supinationernas | bestämd form genitiv |


